-
1 officium
officium ī, n [for opificium, opus+2 FAC-], a service, kindness, favor, courtesy: pro recentibus Gallici belli officiis, help given in, Cs.: summo officio praeditus homo, exceedingly obliging: officio te certasse priorem, V.: Officiis dilecta suis, loved for her kindly services, O.—A ceremonial observance, ceremony, attendance: officium cras mihi peragendum, a ceremonial visit, Iu.: tempus per officiorum ambitum transigunt, Ta.—An obligatory service, obligation, duty, function, part, office: patris, T.: functus officio, L.: in deos hominesque fungi officiis, L.: a pueris nullo officio adsuefacti, Cs.: vita cum officio coniuncta: amicitiae: satisfacere officio, perform: officium suum deserere, neglect: de officio decedis: in officio manere, Cs.: offici neglegentior.—An official duty, service, employment, business, work: officia inter se partiuntur, Cs.: maritimum, naval service, Cs.: fama aucti officii, i. e. of extending his authority, Ta.—A sense of duty, dutifulness, conscience: quicquid in eum iudici officique contuleris: utrum apud eos officium valeret, Cs.* * *duty, obligation; kindness; service, office -
2 officium
offĭcĭum, ii, n. [for opificium, opus and facio], qs. that which one does for another, a service, whether of free will or of (external or moral) necessity (class.; cf.: studium, beneficium, meritum, munus).I.A voluntary service, a kindness, favor, courtesy, rendered to one whose claim to it is recognized;A.while beneficium is a service rendered where there is no claim: officium esse filii, uxoris, earum personarum, quas necessitudo suscitat et ferre opem jubet,
Sen. Ben. 3, 18, 1.In gen.:B.altera sententia est, quae definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,
Cic. Lael. 16, 58:odiosum sane genus hominum officia exprobrantium,
id. ib. 20, 71:nihil est vicissitudine studiorum officiorumque jucundius,
id. ib. 14, 49: filicem cum officio vicini decidere, so as to do him a service, Col. 2, 14, 6:summo officio praeditus homo,
exceedingly obliging, Cic. Verr. 2, 1, 51, § 135. —In partic.1.A ceremonial observance, ceremony, attendance (on a festive or solemn occasion;2.mostly post-Aug.): officio togae virilis interfui,
Plin. Ep. 1, 9, 2:sine solenni officio,
Suet. Claud. 2:per sollenne nuptiarum celeberrimo officio deductum ad se,
id. Ner. 28; cf. id. Claud. 26:ad officium venire,
id. Calig. 25:relicto statim novorum consulum officio,
id. Caes. 50:in officio salutationis,
id. Aug. 27:vitans praeter navigantium officia,
id. Tib. 12:officia prosequentium,
id. Caes. 71:quod supremis in matrem officiis defuisset,
at the payment of the last offices, at the funeral, Tac. A. 5, 2:officium cras Primo sole mihi peragendum in valle Quirini,
a ceremonial visit, Juv. 2, 133 sq.; 3, 239.—In mal. part., compliance, favor, Prop. 3, 15, 24; Ov. Am. 1, 10, 46; 3, 7, 24; cf.II.virile,
Theod. Prisc. 2, 11:puerile,
Plaut. Cist. 4, 1, 5; Petr. 140.—In gen., an obligatory service, an obligation, duty, function, part, office (so most freq. in prose and poetry of all periods):B.nulla vitae pars neque publicis neque privatis neque forensibus neque domesticis in rebus, neque si tecum agas quid, neque, si cum altero contrahas, vacare oflicio potest: in eoque et colendo sita vitae est honestas omnis et in neglegendo turpitudo, etc.,
Cic. Off. 1, 2, 4 sq.: perfectum officium rectum opinor vocemus, quod Graeci katorthôma: hoc autem commune kathêkon vocant, id. ib. 1, 3, 8;an id doles, quia illi suum officium non colunt, quom tu tuum facis?
Plaut. Stich. 1, 1, 34; id. ib. 1, 1, 39; id. Pers. 4, 4, 66:meminisse officium suum,
to remember one's duty, id. Trin. 3, 2, 71.—Also, subject., a sense of duty:si quis aegre ferat nihil in se esse virtutis, nihil officii, etc.,
Cic. Tusc. 4, 28, 61:quicquid in eum judicii officiique contuleris,
id. Fam. 10, 1 fin.:intellegere, utrum apud eos pudor atque officium an timor valeret,
Caes. B. G. 1, 40, 14:suum facere,
to do one's duty, Ter. Ad. 1, 1, 44:omnibus officiis amicitiae servatis,
observe all the obligations of friendship, Cic. Fam. 5, 17, 3:exsequi,
id. Att. 3, 15, 4:fungi officio,
id. Fam. 3, 8, 3:satisfacere officio,
to perform, id. Div. in Caecil. 14, 47:officium suum deserere,
to disregard one's duty, not perform it, id. Off. 1, 9, 28:discedere ab officio,
id. ib. 1, 10, 32:deesse officio suo,
id. Fam. 7, 3, 1:officii duxit,
considered it his duty, Suet. Tib. 11.—Of animals:canes funguntur officiis luporum,
act the part of, Auct. Her. 4, 34, 46.—Of things:neque pes neque mens satis suum officium facit,
Ter. Eun. 4, 5, 3: officium corporis, the function or property of a body, Lucr. 1, 336 and 362.—In partic.1.Lit., an official duty, a service, employment, business (class.):2.toti officio maritimo M. Bibulus praepositus cuncta administrabat,
naval service, Caes. B. C. 3, 5 fin.; 3, 8:celeriter equitatus ad cotidianum itineris officium revertitur,
id. ib. 1, 80:confecto legationis officio,
id. ib. 3, 103:destringor officio,
Plin. Ep. 7, 15, 1:officium (scribae),
Nep. Eum. 1, 5.—Transf., an office, appointment (post-Aug.).a.Laboriosissimum et maximum, office, Plin. Pan. 91:b.nova officia excogitavit,
Suet. Aug. 37; cf.:novum officium instituit a voluptatibus,
id. Tib. 42:obligationes, quae non propriis viribus consistunt, neque officio judicis, neque praetoris imperio neque legis potestate confirmantur,
Dig. 44, 7, 27:qui ex officio pro aliis interveniunt,
by virtue of their office, ib. 21, 1, 31, § 14:ministerii,
Vulg. Exod. 28, 35:sacerdotum,
id. Num. 7, 8.—Transf., in concr.(α).The officials or attendants on a magistrate = officialium corpus (post-class.):(β).sub praetextu adventus officiorum vel militum,
Dig. 1, 18, 6; 21, 2, 74:deponere aliquid apud officium,
ib. 2, 4. 17: officia palatina, officers at the imperial court, Treb. Poll. Gall. 17, 8.—
См. также в других словарях:
ceremonial occasion — noun a formal event performed on a special occasion a ceremony commemorating Pearl Harbor • Syn: ↑ceremony, ↑ceremonial, ↑observance • Derivationally related forms: ↑observe (for: ↑observan … Useful english dictionary
observance — (n.) early 13c., act performed in accordance with prescribed usage, especially a religious or ceremonial one, from O.Fr. observance, from L. observantia act of keeping customs, attention, from observantem (nom. observans), prp. of observare (see… … Etymology dictionary
observance — [n1] attention to, knowledge of something acknowledgment, acquittal, acquittance, adherence, awareness, carrying out, celebration, cognizance, compliance, discharge, fidelity, fulfillment, heed, heeding, honoring, keeping, mark, mind, note,… … New thesaurus
observance — ► NOUN 1) compliance with the requirements of law, morality, or ritual. 2) (observances) acts performed for religious or ceremonial reasons … English terms dictionary
CEREMONIAL OBJECTS — Due to the partial prohibition of plastic arts (see art ), Jews found an outlet for their artistic abilities in the synagogue and in producing ceremonial objects. The high regard in which the fashioners of religious art were held is evident from… … Encyclopedia of Judaism
observance — Synonyms and related words: accommodation, accord, accordance, acquiescence, adaptation, adaption, adherence, adhering, adjustment, adoration, advertence, advertency, agreement, alertness, allegiance, anniversaries, assiduity, assiduousness,… … Moby Thesaurus
ceremonial — Synonyms and related words: High Church, august, baccalaureate service, baptismal, buckram, celebration, celebratory, ceremonious, ceremoniousness, ceremony, commemorative, commencement, conventional, convocation, courtly, decorous, dignified,… … Moby Thesaurus
observance — noun 1) elders responsible for the correct observance of sacred rites Syn: compliance with, adherence to, accordance with, respect for, observation of, obedience to; keeping of, obeying of, fulfillment of, following of, honoring of; archaic… … Thesaurus of popular words
observance — I (New American Roget s College Thesaurus) n. performance, compliance, adhesion, obedience; fulfillment, satisfaction, discharge; acquittance, acquittal; acknowledgment; fidelity, orthodoxy, ceremony, rite, punctilio, protocol. See attention,… … English dictionary for students
ceremonial — I (Roget s IV) modif. Syn. ritual, formal, solemn, stately; see conventional 2 . II (Roget s 3 Superthesaurus) a. ritual, formal, ceremonious. ANT.: informal, unstructured. see ceremonious III (Roget s Thesaurus II) I adjective Of or… … English dictionary for students
observance — noun 1》 the practice of observing the requirements of law, morality, or ritual. 2》 (usu. observances) an act performed for religious or ceremonial reasons. ↘a rule to be followed by a religious order. 3》 archaic respect; deference … English new terms dictionary